De afgelopen jaren is het onderwerp toeristische verhuur al vaker in het nieuws gekomen. Steeds vaker verhuren huiseigenaren een (deel van) hun (eigen) woning aan toeristen, bijvoorbeeld via platvormen als Airbnb, Booking.com en Expedia. Hieraan kleven volgens gemeenten ongewenste neveneffecten, zoals oneigenlijk gebruik van woonruimte terwijl er al een schaarste aan woonruimte is in bepaalde gemeenten, maar ook de negatieve uitwerking op de veiligheid en leefbaarheid van straten en buurten.

De Huisvestigingswet 2014 maakte het gemeenten eerder al mogelijk om in te grijpen door regels te stellen in de huisvestingsverordening, waaruit volgt dat bepaalde categorieën woonruimten niet voor bewoning aan anderen in gebruik mogen worden gegeven zonder dat daarvoor een zogeheten onttrekkingsvergunning is verleend. Door een woning te gebruiken voor de verhuur aan toeristen in plaats van voor woondoeleinden wordt een woning aan de woonruimtevoorraad onttrokken.

Op grond van de Huisvestingswet heeft iedere gemeente de mogelijkheid om bij verordening regels te stellen met betrekking tot het in gebruik nemen of geven van woonruimte en op te treden wanneer deze regels niet in acht worden genomen. De praktijk heeft echter uitgewezen dat deze wet niet voldoende handvatten bood om de ongewenste neveneffecten van toeristische verhuur tegen te gaan. Met name het gebrek aan informatie omtrent verhuuradressen, heeft handhaving door gemeenten van de verordeningen op dit punt een inefficiënte en tijdrovende bezigheid gemaakt. Om toeristische verhuur beter te kunnen reguleren is sinds 1 januari 2021 de Wet toeristische verhuur woonruimte in werking getreden. Wat is er veranderd?

Inschrijving toeristische verhuur en een nachtencriterium
De nieuwe wet maakt het mogelijk dat gemeenten aan verhuurders van toeristische woonruimte een verplichting opleggen om melding te maken van de verhuur evenals om daartoe een registratienummer aan te vragen. Gemeenten kunnen er zelf voor kiezen om een eenmalige registratieplicht, een meldplicht per verhuring dan wel een vergunningplicht door te voeren, waarbij bovendien bepaald kan worden dat een woonruimte een maximaal aantal nachten per jaar toeristisch verhuurd mag worden. Op deze wijze wil de gemeente zicht krijgen op de verhuuradressen binnen haar gemeente, zodat zij gemakkelijker kan optreden bij overschrijding van de regelgeving en wordt, bij verwezenlijking van het doel, de druk op de woningmarkt verminderd en leefbaarheid van straten en buurten bevorderd.

Boete
De verhuurders kunnen tot naleving van door de gemeente op te leggen regels worden geprikkeld door het opleggen van een maximale boete van € 87.000,00, bij herhaaldelijke overtredingen. Deze boete is maar liefst verviervoudigd.

Gemeenten hebben de mogelijkheid om beleid op te nemen ten aanzien van toeristische verhuur in de gemeentelijke huisvestingsverordening. Of er beleid is en welk beleid er wordt gehanteerd kan per gemeente verschillen. Er zal moeten blijken welke gemeenten welk beleid op basis van de nieuwe wetgeving zullen doorvoeren. Mocht u voornemens zijn om een woning of meerdere woningen aan te bieden voor toeristische verhuur dan adviseren wij u om acht te slaan op de regelgeving die geldt, of nog zal gaan gelden, in de gemeente waar deze zich bevindt of bevinden.

Mocht u hierover of omtrent andere verhuur- en/of huurkwesties vragen hebben, neemt u dan gerust contact op met mr. Sabrina Verzaal of mr. Marsja Wierenga via 030 251 61 24 of via e-mail: sverzaal@vanodijk.nl resp. mwierenga@vanodijk.nl.